Kindergeluk

Lieve Rolf,

Omdat het december is, de maand van blijde verwachtingen, en omdat dit wellicht onze laatste column is, wil ik het hebben over nageslacht en het al dan niet krijgen daarvan.

Als tienermeisje droomde ik van een baby als object om al mijn liefde in kwijt te kunnen. Ik had al een hondje. Het feit dat zo’n hondje kennelijk niet genoeg was om de leegte te vullen had me moeten waarschuwen dat een kindje ook geen goed idee zou zijn. Gelukkig was ik vrij verlegen en waren mijn eerste vriendjes dat ook, waardoor ik geen kans liep zwanger te worden.

Naarmate ik ouder word, wordt de kinderwens zwakker.

Vriendschap

Lieve Emy,

Ik wil het met je hebben over de mogelijkheid van een vriendschap tussen mannen en vrouwen. Het bevragen van deze mogelijkheid gebeurde me doordat ik een meisje leerde kennen. Het is een mooi lang blond meisje dat ik leerde kennen in de trein. Ze werd al snel belangrijk maar ze is niet bepaald de enige vrouw in mijn leven.

Moederskindjes vs. Ramblin’ Men

Lieve Rolf,

Ken je het programma ‘Wie trouwt mijn zoon?’? Vijf verwende mannen gaan daarin op zoek naar liefde, bijgestaan door Robert ten Brink en door hun moeders, bij wie ze nog wonen. Als Italianen gaan zij rechtstreeks van de moeder naar de vrouw (eentje naar de man). Elk op hun eigen manier zijn ze week geworden van alle vertroeteling. Hilbert en Lars kunnen alleen aan zichzelf denken: de eerste wil zijn potentiële geliefdes niet eens in zijn (moeders) huis laten en de tweede denkt dat het geen probleem is om een meisje dat je nog nauwelijks kent tijdens een date te vragen lingerie te passen terwijl jij toekijkt. Beveiliger Jeroen kan niet voor zichzelf opkomen en Elmer lijkt verward waar de wensen van zijn moeder eindigen en die van hemzelf beginnen.

De vrouw van 70000

Lieve Emy,

Ik weet niet of je het mee hebt gekregen, maar de afgelopen week viel me op in het nieuws, op het internet en in de kranten: vrouw belt ex-vriend 70000 keer. Mijn eerste, toch vrij primitieve reactie was: waar is het met die vrouw misgegaan?

Doorlezen leerde dat het ging om een vrouw van middelbare leeftijd die haar (veel oudere) ex in vier maanden maar liefst 70000 keer had gebeld. 70000 keer! Als je ervan uitgaat dat er 120 dagen in vier maanden gaan en dat je op een gemiddelde dag 12 effectieve 'beluren' hebt (je moet toch eten, boodschappen doen, douchen, slapen) dan bel je 48,6 keer per uur. Dat is je telefoon grofweg iedere minuut het commando 'bellen' geven!

Popsterren en het redderscomplex

Lieve Rolf,

Niet al te lang geleden was ik bij een concert van Bright Eyes, de band achter Conor Oberst – een poëtische en emotioneel instabiele singer-songwriter die er op dertigjarige leeftijd nog steeds uitziet als een verdwaasd jongetje. Het concert was nauwelijks begonnen of er werd al een meisje de zaal uit gesleept. Flauwgevallen. Er zouden er nog zeker vier volgen. Een vriend merkte op: ‘het lijkt wel of we bij Justin Bieber zijn.’

Wat is het aan popsterren dat meisjes zo hysterisch maakt? Bij een Justin Bieber is de aanbidding van tienermeisjes begrijpelijk: die jongen is een kruising tussen een puppy en een Disneyprins, hij zingt met zuivere stem romantische liedjes die een licht seksuele connotatie hebben, en hij kan dansen. Een veilig, ongecompliceerd object om op afstand opgewonden van te worden. Maar bij populair geworden rock- of folkmuzikanten is iets anders aan de hand. Ooit begonnen uit een oprechte liefde voor muziek, weten velen niet wat hun overkomt als ze succes krijgen. Net als een deel van hun oorspronkelijke publiek lijken ze vaak te denken dat populariteit en artistieke integriteit niet samengaan. Ze vluchten in een drugsverslaving, terwijl de verkoopcijfers blijven stijgen.

De (on)gelukkige single

Lieve Emy,

Laatst had ik een gesprek met mijn oom, de broer van m’n vader. We stonden samen te roken en hadden het over het verschil tussen zijn generatie en de mijne. Een van de grootste verschillen bleek dat hij een generatie individuen op ziet groeien die steeds langer single blijven. Dit komt volgens hem door een grotere zelfredzaamheid, ingegeven door een grotere verantwoordelijkheid voor het inrichten van je leven, een verantwoordelijkheid die al op jonge leeftijd een scala aan keuzemogelijkheden biedt. Dit maakt kiezen in het algemeen en kiezen voor een partner in het bijzonder lastig(er): hoe meer keuzes je hebt, hoe meer opties je moet afstrepen, hoe groter de angst om een verkeerde keuze te maken.

Liegend verleiden

Lieve Rolf,

Afgelopen maand heb ik het verschillende keren meegemaakt: ik ben in een café en een jongen probeert me te versieren, alles gaat goed tot de vraag komt wat ik doe in het dagelijks leven. Heel even twijfel ik, dan vertel ik dat ik nu met een tweede master bezig ben en dat ik overweeg te promoveren. Na die woorden is de teleurstelling bij de jongen bijna voelbaar. Er worden geen telefoonnummers uitgewisseld.

Bij zo’n situatie moet ik altijd denken aan de jongen die me zei dat hij zich een man wilde voelen, en een vrouw zich een vrouw wilde laten voelen.